Δεν είμαστε όπως θα θέλαμε να είμαστε. Δεν είμαστε όπως ιδανικά θα θέλαμε να είμαστε. Δεν είμαστε αυτό που είμαστε και το ''έτσι είμαι γω'' παραμένει μια εξωφρενική πρόταση στη λογική. Γιατί τα στοιχεία που μας συγκροτούν είναι εντελώς ετερόκλητα. Η σκέψη μας διαστρωματώνεται επίσης και παύει να είναι ελέγξιμη πολλάκις. Και κάτω από τα μάτια μας πρωί και βράδυ δουλεύει σιωπηρά ο Άλλος. Ό, τι συναποτελεί ένα σύστημα ή οποιεσδήποτε οντότητες, διάφορες, λειτουργούν ως ένα τέτοιο, δεν αναγάγωνται στη μονάδα. Η γνωστική ψυχολογία είναι μια λάθος πρόταση στη λογική. Εκτός αν συλλαμβάνεις απλά το μηχανισμό που σ' οδηγεί εκεί ή αλλού (ε και;). Μπορείς να παρακολουθείς το δολοφόνο να διαπράττει το έγκλημα. Αυτό θα πει διαστροφή. Και είναι χαριτωμένο.
Όμως τα προβλήματά μας δε λύνονται. Και θα 'ταν άχαρο να ζούσαμε χωρίς προβλήματα. Μπορείς να πατικώνεις το τσιγάρο στα χείλη και να σκέφτεσαι πως κάνεις στοματικό. Αυτή η εντελώς τρυφερή πρόταση στη λογική ενδείκνυται για έναν παράφρονα περισσότερο απ' ότι μια ψυχοθεραπευτική προσέγγιση. Τα πράγματα δεν αλλάζουν ευθύς και άρδην. Οι σκύλοι του Παβλόφ είναι αποδοτικότεροι ως συγκρότημα. Αλλά αυτή η έντονη επιθυμία, η αφέλεια του ανθρώπου να πιστεύει πως μπορεί, είναι χαριτωμένη.
Τα όνειρα δεν μας αποκαλύπτουν τον αληθινό εαυτό μας ούτε τη βαθιά θάλασσα του υποσυνειδήτου μας. Ανελκύουν ναυάγια, πλευρές αλλά ποτέ το περιβάλλον πλήρες και ακέραιο. Παραμένουν έτσι μια αφελής πρόταση στη λογική που λογικά μπορεί να θεωρηθεί έως και λογική. Όπως και το παραπάνω. Όμως το να πιστεύεις πως υπάρχει κάτι που μπορεί να σου αποκαλύψει την αλήθεια κι έτσι να ξέρεις, να γίνεις αυτός που ξέρει, ο ποθητός γνωρίζων, είναι χαριτωμένη.
Τα προβλήματα μας δεν λύνονται. Κι όμως τί θα ήμασταν χωρίς αυτά. Οι διαστροφές, οι διαταραχές, η παραφροσύνη και κυρίως ο ονειδισμός τους είναι απολαυστικά και χαριτωμένα. Και η στιγμή που συνειδητοποιείς πως είναι χαριτωμένα, είναι τρισχαριτωμένη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου